RSI internationaal

RSI is in België onbekend, maar ze kennen wel de aandoening musculoskeletale aandoeningen (MSA), waar RSI-klachten onder vallen. Daar horen  – anders dan in Nederland – ook klachten in het onderlichaam bij. Zorgverzekering wordt in België mutualiteit of ziekenfonds genoemd.

Arbeidsbeperkingen in België

België kent twee soorten arbeidsbeperking: de arbeidshandicap en de psychosociale problematiek.

Arbeidshandicap

Als je een arbeidshandicap hebt kun je moeilijk werk vinden of je werkzaamheden uitvoeren. Dat kan een psychische, lichamelijke of zintuiglijke aandoening zijn, zoals autisme, slechthorendheid, slechtziendheid, rugklachten, het chronisch vermoeidheidssyndroom, of schizofrenie.

Psychosociale problematiek

Je valt onder psychosociale problematiek (of multipele problematiek) als je door psychosociale problemen hebt om een baan te vinden of je werk uit te voeren. Dat kan bijvoorbeeld zijn: langdurige werkloosheid, een verslavingsverleden of zware financiële problemen.

Meer informatie

Op de website van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) vind je veel informatie over onder andere solliciteren, opleidingen, begeleiding naar werk en arbeidsbeperking. En kijk eens op de pagina van Wikipedia over het Belgische ziekenfonds.

In ons RSI-Magazine van 2017-4, pagina 8-9,staat een artikel over België: RSI wereldwijd: “Ik heb getwijfeld over België …”. Hoe is het om RSI-klachten te hebben als je in België woont? Het artikel is ook hieronder te lezen.

Bronnen:

• Preventie van MSA
• BeSWIC – Belgisch kenniscentrum van welzijn op het werk
• Informatie en diensten van de overheid

“Ik heb getwijfeld over België …”

Waar kan ik heen? Het leek een mooie optie in de jaren tachtig-hit van Het Goede Doel: België. Er valt veel voor te zeggen: bourgondisch eten, een rijke kunstgeschiedenis en een charmante taal. Maar als je RSI hebt, valt het er misschien wat tegen. Of is dat aan het veranderen?

“Je bent beter af in Nederland.” De reactie van een lid van de RSI-vereniging belooft niet veel goeds. De vrouw is in Nederland arbeidsongeschikt geraakt en in 2003 naar België verhuisd. “Sinds ik hier ben, heb ik geen enkele therapie kunnen krijgen voor mijn RSI. Mijn teleurstelling is groot. Ik was redelijk fit. Nu ben ik lichamelijk zeer slecht.” Ze vertelt dat RSI er vrijwel volledig onbekend is: “Sinds ik hier woon, heb ik geen enkele arts gesproken die ooit van RSI gehoord heeft. Ik moet dat altijd uitleggen.” Een ander Belgisch lid bevestigt dat: “Deze week sprak ik één persoon die de term kende. Ik was stomverbaasd!”

In goed Belgisch: amai, zeg! Hoe zit dat precies?

Gratis verzekerd?

Het Belgische zorgsysteem klinkt veel Nederlanders in eerste instantie als muziek in de oren. De verplichte zorgverzekering is er namelijk gratis. In België heet die ‘mutualiteit’ of, net als vroeger in Nederland, ‘ziekenfonds’. Ze zijn er in diverse varianten: christelijke, liberale en socialistische. Wie zich daar niet thuis bij voelt, kan niet alleen kiezen voor een ‘onafhankelijke’ mutualiteit, maar ook voor een ‘neutrale’. Volop keuze!

Maar misschien ook wat ingewikkeld. Er zijn namelijk ook nog eens lokale verschillen. Dat ‘gratis’ valt ook wel mee: de mutualiteit wordt betaald uit belastingen en voor veel zorg wordt een stevige eigen bijdrage gevraagd. Wie meer zorg wil verzekeren, kan een private verzekering afsluiten.

Vergoedingen zijn afhankelijk van een scala aan factoren. Het overheidsbudget voor zorgverleners wordt verdeeld via het systeem van de ‘nomenclatuur’. In de jaren zestig is dit register opgezet om collectieve afspraken voor specifieke behandelingen te maken. Inmiddels bevat het register zo’n tienduizend behandelingen, wat het er – inclusief alle uitzonderingen – niet overzichtelijker op maakt. Daarnaast wordt over de afspraken elke twee jaar opnieuw onderhandeld. Zo hadden fibromyalgie-patiënten voorheen recht op vergoeding van zestig sessies fysiotherapie per jaar – in België ‘kinesitherapie’. Nu is dat teruggebracht tot achttien … voor een heel leven(!)

Arbeidsongeschiktheid

De mutualiteit verzekert ook tegen arbeidsongeschiktheid door een beroepsziekte. Het loon wordt dan eerst een periode doorbetaald door de werkgever; daarna volgt een vervangend loon via de mutualiteit. Daarvoor moet de ziekte wel veroorzaakt zijn door het werk, oftewel een erkende beroepsziekte zijn. Hoewel beroepsziekten wettelijk zijn vastgelegd, is het systeem ‘open’; dit wil zeggen dat vooral aangetoond moet worden dat de klachten de werknemer verhinderen te werken en dat die klachten door situaties op het werk zijn veroorzaakt – ze hoeven dus niet per definitie onder de geclassificeerde beroepsziekten te vallen.

Maar hoe zit dat met RSI-klachten, als blijkbaar niemand die term kent?

RSI of MSA?

In België wordt de term RSI, net als KANS, nauwelijks gebruikt. De termen blijken te vallen onder het bredere begrip musculoskeletale aandoeningen (MSA). Het gaat hierbij om symptomen die ontstaan door langdurige, herhalende belasting; ongemak, pijn of zwakte in spieren, pezen, zenuwen, slijmbeurs, bloedvaten, gewrichten en ligamenten. Een groot verschil is dat, in tegenstelling tot bij RSI en KANS, ook klachten aan de onderste ledematen tot MSA gerekend worden.

Er zijn negen MSA erkend als beroepsziekte. Hieronder vallen aandoeningen die zijn veroorzaakt door mechanische trillingen, zoals het hand-armvibratiesyndroom of de ziekte van Raynaud. Ook aantasting van de zenuwfunctie door druk, zoals het carpaletunnelsyndroom, valt eronder. De MSA die het dichtst bij ‘klassieke’ RSI komt, wordt omschreven als “aandoeningen aan pezen, peesscheden en spier- en peesaanhechtingen in de bovenste ledematen die veroorzaakt zijn door overbelasting, door krachtige, repeterende bewegingen of een ongunstige houding.”

Er is geen wetgeving die specifiek betrekking heeft op MSA, behalve dat de werkgever verplicht is om te zorgen voor goede arbeidsomstandigheden. De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding kan daarbij ondersteunen, zo heeft een lid ervaren: “Zoals financiële ondersteuning voor werkplekinrichting en een gesprek met de werkgever.” Echter: “De werkgever wou niet mee in dit verhaal. Een tijdje later ging ik door mijn rug en tien minuten later volgde ontslag.”

Toch is er is hoop, zo blijkt uit de Belgische nationale strategie Welzijn op het werk 2016-2020: “Voor MSA dient te worden onderzocht of nieuwe wetgeving noodzakelijk is.”

Preventie

Er is in België namelijk steeds meer aandacht voor beroepsgerelateerde MSA. Niet verwonderlijk, want vier op de tien werknemers zeggen te lijden aan rugpijn; bijna vier op de tien klagen over spierpijnen in schouders, nek en/of de bovenste ledematen; bijna drie op de tien hebben spierpijnen in de onderste ledematen.

De Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg heeft daarom de website www.preventievanmsa.be opgezet. Deze richt zich op zowel werknemers als werkgevers. Op de site staat informatie over oorzaken, gevolgen en oplossingen voor MSA. Er is te vinden bij welke personen en instanties je terecht kunt voor informatie. Maar er wordt ook op gewezen dat preventie “een zaak van ons allen” is – ook de werknemer en diens collega’s hebben een verantwoordelijkheid.

In het kader van de campagne is tevens een elf minuten durend voorlichtingsfilmpje op de website te vinden. Daarnaast is er een uitgebreid aanbod aan brochures met informatie over preventie. Uiteraard is er een algemene brochure, maar ook acht brochures die specifiek op beroepssectoren zoals de bouw of kinderopvang gericht zijn, en meer dan dertig brochures die zich op specifieke beroepen richten – van personeel van de groenaanleg tot stukadoors en van administratief personeel tot slagers. Het zijn brochures van enkele tientallen tot honderd pagina’s, waarin met foto’s specifieke werksituaties in beeld gebracht worden.

Lichtpuntjes

“Ik had geen idee dat het hier MSA wordt genoemd, terwijl ik al veertien jaar hier woon,” zegt ons van oorsprong Nederlandse lid. Voor wie al klachten heeft en de juiste termen niet kent, is de situatie dus lastig. Een ander Belgisch lid ervaart dat ook: “Het is een eigen zoektocht, bij mij al achttien jaar(!)”

Voor degenen die er nu mee te maken krijgen, lijkt de toegenomen aandacht de toekomst iets rooskleuriger te maken. Ook al duurt de eigen zoektocht al zo lang, ons Belgische lid ziet die lichtpuntjes ook: “Ik kom wel eens mensen tegen die tijdelijk klachten hebben. Wijzigingen in werkplekinrichtingen blijken te helpen, zodat de klachten niet chronisch worden. Goed voor hen!”

“Ik heb getwijfeld over België.” Het Goede Doel was uiteindelijk niet volledig overtuigd. Wat RSI betreft, sluiten we ons daar voorlopig bij aan: “Ik stond zelfs in dubio. Maar ik nam geen enkel risico.”

Bronnen:

• Preventie van MSA
  
• BeSWIC – Belgisch kenniscentrum van welzijn op het werk
  
• Informatie en diensten van de overheid

Clemens Conrad heeft zelf ondervonden hoe weinig kennis er in Duitsland is over RSI en de behandeling daarvan. Hij beschrijft welke misdiagnoses en bijbehorende niet-werkende behandelingen hij heeft gehad, voor hij zelf ontdekte dat het RSI-klachten waren en welke behandeling hem wel hielp.

Clemens Conrad heeft er een boek over geschreven: RSI-Syndrom, Mausarm, Tennisarm: Erfahrungsbericht & Behandlungshinweise, of de Engelse versie Personal Story & Treatment Options, te bestellen via de website. In ons RSI-Magazine van 2016-4, pagina 20-21, staat een boekrecensie over dit boek: Een Duitse gids in RSI-land. RSI: Personal Story & Treatment Options.

Duitsland heeft geen vereniging, maar Clemens Conrad heeft een website met informatie in het Duits of Engels.

In ons RSI-Magazine van 2017-2, pagina 16, staat het artikel RSI wereldwijd: Duitsland. Je kunt het artikel hieronder lezen.

RSI Wereldwijd: Duitsland

Hoe is het om RSI te hebben en te leven in een ander land? Wordt RSI daar als

(beroeps)ziekte erkend en behandeld? En als je niet meer kunt werken krijg je dan een

uitkering, of moet je het zelf maar uitzoeken? We nemen de situatie in Duitsland onder de loep.

Gründlich geregelt?

Duitsland heeft grotendeels dezelfde wetgeving voor beeldschermwerk als Nederland. Duitsland heeft geen belangenvereniging voor RSI en ze lijken de samenhang tussen de verschillende soorten RSI/KANS niet te zien en daardoor is het lastig om een goede diagnose te krijgen.

Sociaal systeem

Het sociale systeem is vergelijkbaar met het Nederlandse, maar anders georganiseerd. De werkgever betaalt de eerste zes weken van je ziekte – geen twee jaar, zoals in Nederland. Daarna nemen verschillende instanties het over.

Ziekte en arbeidsongeschiktheid

Na 6 weken ziektegeld krijg je maximaal 1 ½ jaar 70% van je brutoloon. Je blijft ziektegeld ontvangen als je na ontslag nog steeds ziek bent. Een instantie, vergelijkbaar met onze Arbodienst/UWV, doet de ziektecontrole. De uitkering bij arbeidsongeschiktheid is heel laag – maar een paar honderd Euro.

Letselschade

Duitsland kent een uitkering voor schade na een ongeval of beroepsziekte. Als je gezondheidsschade erkend is, dan krijg je maximaal 1 ½ jaar 80% van je brutoloon.

Hulpmiddelen

Werknemers met een beperking of aandoening kunnen aanspraak maken op hulpmiddelen, zelfs preventief. Je hebt een doktersverklaring nodig en als je werkgever niet meewerkt zijn er andere instanties waar je terecht kunt.

Conclusie

De Duitse situatie is vergelijkbaar met die in Nederland, maar wel erg verdeeld over verschillende instanties. De letselschade-uitkering is een mooie regeling, maar de arbeidsongeschiktheidsuitkering is vaak laag.

In Frankrijk lijkt het goed geregeld te zijn en werkgevers worden er gestimuleerd om voor goede arbeidsomstandigheden te zorgen.

In ons RSI-Magazine 2017-1, pagina 12-13,  staat een Interview met de Franse RSI-professor Yves Roquelaure, die zich dagelijks bezig houdt met arbeidsomstandigheden. In hetzelfde nummer, op pagina 14-15, staat ons eerste artikel in de serie RSI wereldwijd: Frankrijk (hieronder te lezen).

RSI wereldwijd: Frankrijk

Hoe is het om RSI te hebben en te leven in een ander land? Wordt RSI daar als (beroeps)ziekte erkend en behandeld? En als je niet meer kunt werken krijg je dan een uitkering, of moet je het zelf maar uitzoeken?

Internationale facebookgroepen

In het vorige nummer van ons RSI-Magazine schreven we over Mauricio, our man in Argentina. Mauricio heeft een internationale facebookgroep voor mensen met RSI-klachten opgestart en er doen al verschillende landen mee. Dat zijn tot nu toe: Argentinië, Australië, Brazilië, Canada, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, India, Italië, Mexico, Nederland, Nieuw Zeeland, Noorwegen, Portugal, Spanje, de Verenigde Staten en Zweden. In dit nummer bekijken we de situatie in Frankrijk.

Belangenvereniging

Frankrijk heeft geen specifieke RSI-vereniging, maar één grote, onafhankelijke vereniging: la FNATH, l’association des Accidentés de la Vie. Deze FNATH heeft 2 miljoen leden en behartigt de belangen van alle mensen met een handicap of beroepsziekte.

Rechtsbijstand en adviezen

De FNATH geeft gratis advies en via de rechtsbijstandshulp van de FNATH kun je – goedkoper – naar de rechter. Slachtoffers met vergelijkbare gezondheidsschade kunnen collectief naar de rechter voor een schadevergoeding.

Beroepsziekten

Je aandoening wordt als beroepsziekte gezien als

– de aandoening op de lijst met beroepsziekten staat. Op deze lijst staan 98 algemene en 57 agrarische beroepsziekten;

– er een verband kan worden aangetoond tussen je ziekte en je werk en je meer dan 25% arbeidsongeschikt bent.

Je moet zelf je ziekte melden bij l´Assurance Maladie, want dat doet je werkgever niet. Je moet je ziekte ook melden bij je werkgever en een doktersverklaring afgeven. Je verzekering betaalt uit vanaf de dag na je ziekmelding.

Alle kosten voor behandelingen worden vergoed en voor je weer aan het werk gaat word je gekeurd. Je werkgever mag je niet om gezondheidsredenen ontslaan en moet je, zo nodig, een andere functie geven binnen het bedrijf.

Arbeidsongeschikt door een beroepsziekte

Ben je arbeidsongeschikt geworden door een beroepsziekte, dan

– krijg je een eenmalige, vaste vergoeding als je minder dan 10% arbeidsongeschikt bent;

– krijg je een uitkering als je minstens 10% arbeidsongeschikt bent;

– krijgen je partner en/of je kinderen compensatie.

De hoogte hangt af van je mate van arbeidsongeschiktheid.

Hypotheken voor gehandicapten

Veel mensen kunnen door gezondheidsproblemen geen hypotheek krijgen, of alleen tegen torenhoge premies. De FNATH biedt verzekeringen aan voor mensen met een handicap, die bij andere verzekeraars geen hypotheek kunnen krijgen.

Conclusie

In Frankrijk lijkt het goed geregeld. Je krijgt een uitkering als je aan bepaalde voorwaarden voldoet en werkgevers worden gestimuleerd om voor goede arbeidsomstandigheden te zorgen, want zij betalen voor uitkeringen. De FNATH heeft een boekje uitgebracht: “Handicap et travail”, waarin 20 vragen over handicap en werk worden beantwoord. Je kunt het als pdf downloaden.

Europese regelingen

Het ETUI (European Trade Union Institute) is een onafhankelijk instituut dat onderzoek doet naar gezondheid en veiligheid van Europese werknemers. In 2001 is een rapport over klachten aan het bewegingsapparaat in de kledingindustrie verschenen. Daarin zijn afspraken gemaakt om aandoeningen aan het te voorkomen en dat is als basis gebruikt voor onderzoek in andere sectoren.

Dokter Deepak Sharan uit Bangalore, India behandelt RSI-klachten volgens een multidisciplinair RSI-Treatment Protocol, inclusief Mind Body Approach. Deze methode brengt lichaam en geest met elkaar in contact door middel van diverse behandelwijzen. Zelfs na jarenlange chronische klachten kun je genezen.

De behandeling, Recoup, volgens het protocol van Deepak Sharan gaat in vier stappen: triggerpoints weghalen, zenuwspanning weghalen, houdingcorrectie en onderhoud.

Deepak Sharan is in Nederland geweest om zijn methode uit te leggen. Het verslag daarvan staat in het Handvat 2010- 1, pagina 14-16: Deepak Sharan in Nederland. Janneke Vasse volgde deze therapie en heeft daar een verslag over geschreven: Janneke Vasse volgde therapie Deepak Sharan, te lezen in het Handvat van 2010-4, pagina 6-8.

Op de website van Deepak Sharan vind je meer informatie over de behandeling. Enkele jaren lang kwamen fysiotherapeuten naar Nederland voor het geven van een persoonlijk advies of behandeling. De laatste keer was deze RecoupNL in 2015.

RSI komt veel voor bij Indiase instrumentmakers is een artikel in ons RSI-Magazine van 2012-3. Je vindt het op pagina 8.

Deepak Sharan in Nederland

Het is mogelijk om meer dan 95 procent van de RSI-gevallen te genezen, zelfs na jarenlange chronische klachten. Waarom was dat tot nu toe dan niet gelukt? RSI-patiënten en wetenschappers zaten op 6 november op het puntje van hun stoel in de Utrechtse Jaarbeurs. Dokter Deepak Sharan uit Bangalore, India, kwam naar Nederland om uitleg te geven over zijn multidisciplinaire RSI-protocol.

Hij heeft een indrukwekkende lijst aan titels en opleidingen op zijn cv staan. Afgestudeerd orthopeed in India, Engeland, Schotland, geregistreerd arts in Engeland, de Verenigde Staten en India en RSI-adviseur van de Indiase regering en zeventig grote bedrijven. Deepak Sharan raakte geïnteresseerd in RSI door de behandeling van kinderen met Cerebral Palsy, beter bekend als spasticiteit. Dit is een soort verlamming van (een groep) spieren. Het is geen ziekte, maar een aandoening die een specialistische multidisciplinaire behandeling vereist om ernstiger zaken te voorkomen. Door deze praktijk kwam hij in aanraking met kinderen vanaf zes jaar die RSI-klachten ontwikkelden door games, muziekinstrumenten en computers.

Multidisciplinaire aanpak

Vanuit zijn multidisciplinaire aanpak begon dr. Deepak Sharan ook RSI-klachten te behandelen. Op dat moment, rond 2001, was de stand van zaken in India* rondom RSI dat patiënten naar een fysiotherapeut werden gezonden en ging men ervan uit dat deze mensen niet meer konden genezen. Hij haalde Suparna Damany uit de Verenigde Staten, schrijfster van ‘It’s not Carpal Tunnel Syndrome!’, om zijn fysiotherapeuten te trainen. Daarna startte hij zijn RSI-Treatment Protocol. In het begin had hij een slagingspercentage van 60 tot 70 procent. Door de Mind Body Approach aan zijn programma toe te voegen, kwam dat percentage op meer dan 95 procent. De Mind Body-aanpak brengt lichaam en geest met elkaar in contact door middel van diverse behandelwijzen, zoals Alexandertechniek, yoga, meditatie, cognitieve gedragstherapie, slaaphygiëne, stressmanagement en ergonomie.

Risicofactoren voor RSI

Als we een complex klachtenbeeld als RSI willen genezen, moeten we rekening houden met de manier waarop de klachten ontstaan, zegt Sharan. Factoren waar we volgens hem rekening mee moeten houden bij het opstellen van een risicoprofiel zijn: de werknemer, de omgeving, de taak en de persoonlijkheid. Een werknemer kan door zijn medische achtergrond of leefstijl al meteen tot de risicogroep behoren. In een onrustige omgeving met een slechte lucht-, licht- en geluidskwaliteit nemen de risico’s toe. Een takenpakket met repetitieve bewegingen, veel statische spierspanning, kracht zetten en/of een verkeerde houding laat zich ook niet onbetuigd. Het is bijvoorbeeld zo dat een beeldschermwerker in een werkdag van acht uur 80.000 computerbewegingen maakt. Het resultaat is werken met een verhoogde spierspanning en in elkaar gedrukte zenuwen en bloedvaten in de nek, schouders en borst.

Interessant verschil

Wie behoren nu tot de grootste risicogroep? Het antwoord uit de zaal was: “Vrouwen”. “In het Westen is dat inderdaad het geval”, beaamde dokter Sharan. Maar in India heeft 75 procent van de 35.000 mannelijke computerprofessionals RSI-klachten (onderzoek door Sharan in een aantal steden in India). Het verschil kan worden verklaard door het feit dat in India meer mannen in de dienstverlening werken, meer roken en meer overgewicht hebben.

Diagnose

Het stellen van de een diagnose is volgens Sharan uitsluitend een aangelegenheid voor artsen. Door middel van (bloed)testen, foto’s, MRI-scans en zelfs botmetingen worden eerst andere ziektes uitgesloten. Dan wordt gekeken naar spieren, skelet en de zogeheten myofasciale triggerpoints. En of de aandoening werkgerelateerd is. De uiteindelijke medische diagnose zal nooit de naam rsi dragen. Die luidt dan bijvoorbeeld myofasciaal pijnsyndroom, thoracic outlet-syndroom, peesontsteking of carpaletunnelsyndroom. Hoe dan ook moet er snel gehandeld worden, want rust en inactiviteit van bepaalde lichaamsdelen kan zelfs schade veroorzaken.

Het RSI-protocol

Het verhelpen van de klachten verloopt volgens het vermaarde RSI-protocol. Dit is ontwikkeld omdat er volgens Sharan een relatie is tussen triggerpoints, gewrichten en zenuwklachten. Deze moeten om de beurt verholpen worden. Er wordt hierbij gebruikgemaakt van diverse technieken en behandelingen, zoals massage, strekken, ontspanningstechnieken of zelf trainen met yoga, Alexandertechniek, Tai Chi, et cetera. Door deze multidisciplinaire aanpak is chirurgie niet nodig, aldus Sharan, en is compleet herstel eerder regel dan uitzondering. Sterker nog, genezen rsi’ers kunnen weer gewoon tien tot twaalf uur per dag aan het werk.

Slechte prognose

Bij sommige aandoeningen en vooral bij een combinatie van aandoeningen of situaties wordt herstel soms heel moeilijk. Zoals de combinatie fibromyalgie, instabiele schouders en een thoracic outlet-syndroom. Of een depressie, slapeloosheid, weinig sociale en financiële ondersteuning, pijnvermijdingsgedrag of geen medicijnen willen innemen. Na afloop was er nog ruimte voor vragen uit de zaal. Een van de vragen was hoe je RSI het beste kunt voorkomen bij kinderen. Hierop antwoordde dokter Sharan dat vooral de gewrichten bij computerwerk of games niet in een onnatuurlijke positie moeten staan en dat ze verder lekker naar buiten moeten. In de wandelgangen werd er na afloop nog even verder gepraat. Sommige bezoekers constateren dat ze in India een stuk verder zijn met hun behandeltechnieken. Het is dan ook een grote ontdekking om te zien dat je niet zomaar ‘RSI’ hebt, maar dat daarbinnen nog een wereld aan mogelijkheden is aan oorzaken en behandelingen. Dat had menigeen in Nederland nog nooit meegemaakt. Anderen zeggen dat het verhaal zeer professioneel overkomt, dat er grondig onderzoek wordt gedaan met een uitgebreide diagnose. Ook wordt de individuele multidisciplinaire aanpak als vernieuwend ervaren.