In 2025 vieren we ons 30-jarig bestaan. Een hele mooie mijlpaal, die we gaan vieren!…
Een van onze leden heeft over haar ervaringen met RSI-klachten aan het begin van haar loopbaan geschreven. Op 2 oktober 2021 organiseren wij een themamiddag hierover, waarin we ervaringen uitwisselen en van elkaar leren, en we hebben een gesprek met een ervaringsdeskundige psychologe.
Ons lid (naam bekend bij de redactie) schrijft:
‘Vol goede moed begon ik twee jaar geleden aan mijn eerste baan. Werk waarvoor ik veel achter de computer zou zitten, maar daar stond ik geen moment bij stil, want tijdens mijn (literatuur)studie had ik immers dagenlang in de universiteitsbibliotheek gezeten en het ene na het andere paper getypt. Ook in deze baan ging het de eerste maanden prima. Daarna kwamen langzaam de eerste klachten, vooral in de vorm van een zeurderige pijn in mijn rechterarm.
Eerst leek die nog wel op te lossen met aangepast meubilair en een ergonomische muis, maar eigenlijk werd het hoe langer hoe erger. Pas later besefte ik dat in de periode dat ik meer pijn begon te krijgen mijn verantwoordelijkheden ook waren toegenomen, maar op het moment zelf zag ik het nog als een puur fysiek probleem.
Ik volgde fysiotherapie en cesartherapie, maar helaas bracht dat niet de verlichting waar ik op had gehoopt. Teruggaan in aantal werkuren leek de enige optie en op advies van de bedrijfsarts deed ik dat dus ook. Een paar maanden deed deze relatieve rust me goed, maar de pijn (en ook de stress over die pijn) namen uiteindelijk toch weer toe, totdat mijn batterij leeg raakte.
Na een vakantie waarin ik aan uitrusten niet toekwam omdat ik ondanks het zorgvuldig mijden van de computer toch elke dag pijn had, nam de bedrijfsarts de beslissing waar ik zelf tegen aan hikte: een tijdje volledig stoppen met werken zodat ik kon herstellen. Dat was tegelijkertijd heel vreemd en ook een enorme opluchting. Ik was erg moe.
Intussen had ik ook een paar keer een psycholoog bezocht die me duidelijk maakte dat ik keer op keer over mijn grenzen was heengegaan en dat mijn loyaliteit en perfectionisme me parten speelde. Toen begon het me te dagen: in een werkomgeving waarin hard werken en veel deadlines halen van groot belang zijn was ik regelmatig zo door werk in beslag genomen geweest dat ik de alarmsignalen van mijn lichaam niet had opgemerkt.
Na bijna vier maanden niet werken en toch veel pijn (inmiddels was mijn telefoon er als trigger bijgekomen) kwamen we tot de conclusie dat dit werk, lange dagen achter de computer zonder veel afwisseling, op dit moment geen goede match is met mijn lichaam en geest, hoe jammer dat ook is.
Met behulp van een arbeidsdeskundige en een loopbaancoach zoek ik nu naar iets dat beter bij mij past. Een lastige, maar ook spannende en verfrissende zoektocht. Op relatief jonge leeftijd krijg ik de kans om opnieuw te beginnen en beter voor mijn lichaam te zorgen. De pijn is intussen wel iets afgenomen, maar vlamt soms ook om het minste of geringste weer op. Mijn grootste uitdaging is nu om met deze chronische pijn om te gaan als deel van mijn dagelijks leven, en, als het allemaal lukt, van mijn nieuwe baan.’
Herken je je hierin? Of juist niet? Het kan je steunen om het er over te hebben en te ontdekken dat je niet de enige bent.
Meer informatie en opgave themamiddag
Je kunt je nog opgeven voor de themamiddag! Hoe, dat zie je op onze webpagina Themamiddag RSI-klachten aan het begin van je loopbaan in oktober. Daar staat alle informatie over deze themamiddag bij elkaar.
Comments (0)