Skip to content
 

Wat is een triggervinger?

Een triggervinger is een vinger of duim die je niet meer kunt buigen of strekken. Je vinger kan permanent krom blijven staan. De vinger blijft vast zitten in de peesschede of haken achter de bandjes waarmee de pees op zijn plek blijft. Het komt voor op alle leeftijden.

De triggervinger is een specifieke vorm van KANS/CANS en wordt beschreven in de Multidisciplinaire richtlijn aspecifieke KANS uit 2012, op pagina 244. Op onze webpagina Richtlijnen staan meer richtlijnen die van toepassing kunnen zijn op jouw situatie.

Andere namen voor triggervinger

De triggervinger heet ook wel hokkende vinger of springvinger. De medische naam is tenosynovitis van de flexorpezen van de vingers of van de duim.

Wat zijn de symptomen/klachten?

Een triggervinger wil niet meer buigen of strekken, maar als je er kracht op uitoefent kan hij knakken en losschieten. Dat knakken is een zeer onaangenaam gevoel.

De triggervinger hindert je in alles wat je met je handen doet. Alle handelingen gaan op den duur pijn doen en je hand doet permanent zeer. Dingen vastpakken, doen of typen – het kost steeds meer moeite en pijn.

Wat is de oorzaak van een triggervinger?

De oorzaak van een triggervinger is irritatie van de peesschede, maar wat die irritatie veroorzaakt is niet bekend. De irritatie kent drie vormen:

  • zwelling van de peesschede;
  • zwelling van de pees zelf;
  • knobbeltjes op de pees.

Door de irritatie heeft de pees minder ruimte om te bewegen en daardoor krijg je klachten.

Wanneer heb je risico op een triggervinger?

Repeterende bewegingen, zoals op een toetsenbord, kunnen een triggervinger veroorzaken. Ook als je een carpaletunnelsyndroomoperatie hebt gehad is de kans op een triggervinger groter. Veel (pop)musici hebben er last van.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Voor de diagnose en behandeling bestaan richtlijnen voor huisartsen: de NHG-Standaard Hand- en polsklachten (M91).

Welke behandelingen zijn mogelijk?

De behandeling van een triggervinger kan bestaan uit:

  • Afwachten tot de klachten overgaan;
  • Een prik met een ontstekingsremmer (corticosteroïd) in de peesschede;
  • Een operatie, waarbij een chirurg de peesschede verder open maakt.

Als de klachten niet vanzelf overgaan kan de huisarts de prik met een ontstekingsremmer (corticosteroïd) in de peesschede geven. Daar zit vaak ook een verdoving bij in. Door de ontstekingsremmer neemt de zwelling af, zodat de pees meer ruimte krijgt en de klachten verminderen of verdwijnen.

Corticosteroïden kunnen bijwerkingen geven: een rood gezicht, menstruatieklachten door hormonale schommelingen, of bij mensen met diabetes (tijdelijk) verhoogde bloedsuikerwaarden. De prikplek ziet er nadien uit als een flinke blauwe plek. Dat is allemaal maar tijdelijk.

Helpt de prik niet, of komen de klachten steeds terug, dan kun je je laten opereren en dat is meestal afdoende. Maar ook daar zijn uitzonderingen: bij ongeveer 5 van de 100 geopereerden komen de klachten binnen 6 tot 12 maanden terug.

Je kunt zelf niets doen om de klachten (sneller) te verhelpen, maar bij 1 op de 3 mensen gaan de klachten vanzelf over.

Meer informatie

Meer informatie over triggervingers vind je op de webpagina Ik heb een triggervinger van Thuisarts.

Of lees de persoonlijke blog van (web)redacteur Corinne: Nee, ik steek geen middelvinger naar je op. Het is mijn triggervinger.

Bron: Thuisarts en eigen ervaringen

Back To Top